Leesverslag "Een Schitterend Gebrek" Arthur Japin

Leesverslag Algemeen

Een Schitterend Gebrek

Algemene informatie

Titel: Een schitterend gebrek

Auteur: Arthur Japin

Plaats en jaar van uitgave, druk: Amsterdam, september 2003, 40^e druk
genre: Dit boek is een historische-roman.

Samenvatting van het boek<!--[if !supportFootnotes]-->[1]<!--[endif]-->:

Het boek vertelt het verhaal van Giacomo Casanova en wordt verteld door zijn eerste liefde, Lucia. Terwijl zij springt tussen het heden en het verleden, vertelt zij haar verhaal, het verhaal dat Casanova zelf nooit zal kennen.

Haar jeugd brengt Lucia door op het vredige platteland van Noord Italië. Nooit heeft zij zorgen en altijd kan zij rustig rondfladderen in de natuur. Dan komen de voorbereidingen van het huwelijk van de dochter van de gravin eraan. De gravin is de eigenaresse van het landgoed waar Lucia werkt. Lucia is de dochter van twee bedienden, die al geruime tijd in dienst zijn van de gravin. De gravin ziet Lucia als familie en gaat erg vertrouwd met haar om. Als het personeel voor de voorbereidingen van het huwelijk aankomt, valt Lucia’s blik meteen op twee jongemannen. De gebroeders Fransisco en Giacomo Casanova spreken haar meteen aan. Vooral Giacomo, dus zorgt zij er met een list voor dat hij een vertrek dicht bij dat van haar krijgt. Zo brengt zij hem iedere morgen zijn eten en brengt zij veel tijd door op zijn kamer of bij hem in bed. Maar Giacomo vindt haar nog te jong om het echte genot te kunnen beleven, dus onthoudt hij zich van het liefdesspel. Dan moet hij weer gaan, maar spreken zij af elkaar eeuwig trouw te zijn. Hij zal na een halfjaar terug komen en dan zullen zij trouwen. Zij zullen samen een gelukkig leven opbouwen in Venetië en alles zal mooi zijn.

In de tussentijd wordt Lucia’s kennis bijgespijkerd door een bijlesleraar, die het noodlottige lot treft de ernstige ziekte, de pokken, op te lopen. Hij gaat dood en dan wordt ontdekt dat Lucia besmet is.

Lucia overleeft, maar de schade is enorm: haar gezicht is voor altijd ontsierd door afzichtelijke littekens.

En daar beginnen de problemen. Lucia wil dolgraag trouwen met Giacomo, maar ze wil hem de vernedering van een lelijke echtgenote niet aandoen: zijzelf, maar ook haar man zal door haar lelijkheid nooit geaccepteerd worden in de societykringen van Venetië. Wat moet ze doen?

Wanneer ik echter tegen mijn gevoel in zou gaan en hem vrij zou laten, zou hij zijn dromen kunnen najagen en waarmaken. Ik zou dan wel ongelukkig zijn maar troost vinden in de wetenschap dat hij ten minste gelukkig was. Misschien zou hij even droevig zijn om mij, maar vast niet lang wanneer ik het zo speelde dat hij meende dat ik hem verraden had. Dan zou hij kwaad zijn, mij verwensen en uiteindelijk vergeten.

Zo redeneerde ik.

In het eerste geval zouden er twee ongelukkig zijn, in het laatste geval slechts een.

De keus leek mij eenvoudig.

Lucia handelt op de automatische piloot: ze vlucht en ziet Giacomo nooit meer. Na vele omzwervingen, waarbij ze in een verlichte feministenbeweging terecht komt, maar ook als vieze prostituee elke schurftige klant moet aannemen vanwege haar lelijkheid, wordt Lucia een dure hoer in Amsterdam. Ze hult zichzelf in sluiers, waardoor ze voor haar klanten extra aantrekkelijk - want mysterieus - is. Dan komt ze Giacomo opnieuw tegen: hij noemt zich Seingalt en is een vrouwenverslinder geworden die later, in onze tijd, bekend zal staan als Casanova.

Seingalt pocht dat hij nog nooit een vrouw ongelukkig heeft gemaakt, Lucia schept op dat zij nog nooit echt verliefd is geworden. Beiden gaan een weddenschap aan: Giacomo zal proberen Lucia te winnen en Lucia moet hem op de een of andere manier haar eigen verhaal vertellen. Maar de sluier en het verleden staan alle openheid in de weg.

Wat volgt is een geniaal en subtiel spel met liefde als inzet. Maar een spel moet men spelen met de hersenen, niet met het hart, anders wint men niet. Lucia raakt verstrikt in haar eigen gevoelens, die ze, sinds haar vlucht, niet meer heeft toegelaten. Uiteindelijk bedenkt zij een geniaal plan; ze schrijft hem als de vrouw met de sluier een brief waarin ze zijn weddenschap aanneemt en hij haar voor zich mag winnen. Een week lang hebben ze geweldige seks en voelt zij zich helemaal goed. Maar dan moet zij uiteindelijk toch op de een of andere manier haar verhaal kwijt. Zij schrijft hem nog een brief; waarin zij vertelt dat ze weet wie Lucia is en dat hij haar kan zien bij een hoerenhuis in de stad. Hij gaat erheen en zij is daar, zonder sluier. Het verband tussen Lucia en de vrouw met de sluier kent hij niet en zal hij ook nooit ontdekken. Hij vindt Lucia afschrikwekkend en voelt zich schuldig dat zij terecht gekomen in zo’n milieu. Zij wil niet dat hij zich schuldig voelt en geeft zichzelf de schuld. Ze zegt hem dat als ze echt van hem zou hebben gehouden, zij nooit uit elkaar zouden zijn gegaan. Hij vertrekt en schrijft nog een brief aan de vrouw met de sluier. Dat hij Lucia liever niet had gezien en dat zij de weddenschap gewonnen heeft.

Zij is ondertussen zwanger van hem en heeft een onzekere toekomst voor zich. Met kind zal zij niet kunnen prostitueren en de enige die haar zekerheid kan bieden is meneer Jamieson. Hij is al tijden lang gek van haar en heeft zijn vaste avond in de week dat hij bij haar komt om van haar diensten gebruik te maken. Zij besluit op het laatste moment alsnog met hem mee te gaan naar Amerika en krijgt uiteindelijk na haar eerste kind, Jacob, nog twee kinderen van hem.

Hiermee eindigt het boek en zijn de twee geliefden voor altijd uit elkaar’s armen gedreven.

Verwachtingen

Ik ben het boek gaan lezen, omdat ik op verschillende sites vond dat dit een erg mooi boek was om te lezen en de korte inhoud op de achterkant van het boek mij aansprak. Mijn verwachtingen waren dat het boek gaat over liefde. Ook denk ik dat Lucia en  Giacomo elkaar uiteindelijk weer ontmoeten. En omdat de verhaallijn van het boek zich afspeelt rond 1750, zal je ook duidelijk wel de verschillen merken in normen en waarden van toen en nu.

Motieven en Thema

Motieven

Er zijn verschillende motieven die telkens terugkomen in het boek:

1. De sluier van Lucia: Deze sluier draagt ze in Amsterdam de littekens op haar gezicht te verbergen. De sluier wordt een aantal keren benadrukt. Ook is het door de sluier dat Giacomo het verschil niet ziet tussen ‘de twee Lucia’s ‘ (Lucia die zich voordoet als Galathée, en Lucia als zichzelf).
2. Spiegeltje dat ze van haar opa had gehad met de heilige Lucia: Ook dit wordt telkens weer genoemd in het verhaal. En komt ook bij het einde aan bod. Ze heeft het om als ze Giacomo weer ontmoet na vele jaren als zichzelf: Lucia zonder sluier. Hierdoor zou hij kunnen weten dat zij het is. Ook is het zo dat haar opa dit speciaal voor haar gemaakt had.
3. Liefde: Het hele boek draait om liefde, wat liefde precies inhoud, wat echte liefde is, en wat liefde voor iemand betekent. Hierbij gaat het om de liefde tussen Lucia en Giacomo, maar ook over prostitutie (liefde voor geld).

Het thema

Het thema van een schitterend gebrek is overduidelijk liefde en dan vooral ontdekken wat liefde is en wanneer iets echte liefde is. Dit wordt beschreven aan de hand van het verhaal van Lucia en Giacomo. Zij zijn elkaars eerste liefde en ontmoeten elkaar vele jaren later weer in Amsterdam, zonder dat ze gelijk weten van elkaar wie ze eigenlijk zijn. Ze hebben namelijk hun namen veranderd. Later ontdekt Lucia wie dat de man eigenlijk Giacomo, en ze praten over wat zij vinden wat de liefde inhoud.

Beoordeling

De schrijfstijl:

De schrijver legt in zijn verhaal heel gedetailleerd uit wat er gebeurd, verder leest het boek vrij snel. Je komt er dus makkelijk door heen. Toch zitten er ook wel lastige woorden in, deze woorden zijn komen dan meestal uit de tijd waarin het boek zich afspeelt en worden nu niet meer gebruikt. Ook maakt de schrijver opvallend veel gebruik van korte zinnetjes om iets duidelijk te maken, en te benadrukken. Dit wordt dan ook erg veel gebruikt door het boek heen. Ook op het einde komt dit voor, de laatste twee zinnen van het boek zijn dan ook:

“Ik heb losgelaten.

Ik ben niet onder gegaan.”

(Pagina 235)

De inhoud:

Tijd

Het verhaal speelt zich af rond 1750, en dat merk je ook aan het verhaal. De mensen in deze tijd hebben andere normen en waarden, hierdoor besef je dat er soms dingen heel anders gaan dan in deze tijd en Het verhaal is niet in chronologische volghorde verteld.

Vertelperspectief

Het verhaal wordt verteld vanuit de ogen van Lucia, die zichzelf ook wel Galathée noemt. Lucia vertelt het verhaal vanuit de ik-vorm. Je leest dan ook alleen haar gedachten en gevoelens, en niet die van de andere personen. Hierdoor leef je erg met Lucia mee.

Eindoordeel

Ik vond het boek een erg mooi boek, waarin mooi verteld wordt hoe Lucia omgaat met de tegenslagen zoals de verminking aan haar gezicht en het moeten laten gaan van haar eerste grote liefde Giacomo. Vooral het stukje over dat tolerantie anders is dan acceptatie vond ik erg mooi:

“Hierdoor duurde het even voor ik doorzag wat de Hollanders zelf allang wisten, dat tolerantie iets anders is dan acceptatie, ja eerder het tegenovergestelde, en dat zulke verdraagzaamheid tegelijk en slim middel tot onderdrukking is.”

Pagina 169

Het boek is niet alleen mooi om te lezen maar heeft ook nog een soort van boodschappen in zich. Bijvoorbeeld dat je kennis nodig hebt maar dat het ook voor gemis kan zorgen zoals op pagina 87 gezegd wordt:

“kennis wijst ons op gemis, het is een verworvenheid maar zoals iedere rijkdom beroof het ons van onze zorgeloosheid en van onze onschuld”

Mijn verwachtingen van het boek zijn uitgekomen, er zijn verschillen te vinden in normen en waarden van rond 1750 en nu. Dat zie je ook goed terug in het boek. Ook klopt het dat het hoofdthema liefde is en Lucia en Giacomo elkaar weer vinden.

Bronnen:

Als voetnoten vermeld.

<!--[if !supportFootnotes]-->

---

<!--[endif]-->

<!--[if !supportFootnotes]-->[1]<!--[endif]-->http://www.samenvattingen.com/documenten/9483775/Een+schitterend+gebrek+Japin%2C+Arthur/?q=een%20schitterend%20gebrek