Leesverslag 1953
Het boek wat ik gelezen heb gaat over de watersnoodramp van 1953 in Zeeland en omstreken. Dit onderwerp vond ik interessant om over te lezen, vooral omdat dit toch echt een deel is van de Nederlandse geschiedenis. Iedereen in Nederland weet wat er in dat jaar gebeurd is en eigenlijk hebben allemaal nog met de bedreiging van de zee te maken in ons land. Ik vond dit dus een heel interessant onderwerp om over te lezen. Dit boek geeft je een indruk hoe iemand zich tijdens en na de ramp gevoeld moet hebben. Natuurlijk is dit niet helemaal zoals het in het echt gegaan is, maar het is er zeker wel op gebaseerd. Er is een verhaallijn omheen geschreven, waarin de hoofdpersoon, Julia, met veel moeilijke dingen, ook al voor de ramp, te maken krijgt. Dit maakt het boek ook ineens veel spannender om te lezen. Ook zet dit je aan het denken. Hoe zou ik me gevoeld hebben als ik ook in die situatie zat, hoe moeten de mensen in heel de provincie zeeland en omstreken zich gevoeld hebben toen ze ineens het water langs in hun huizen steeds verder zagen stijgen. Over deze onderwerpen denk je allemaal na als je dit boek leest.
Het hoofdonderwerp van het boek spreekt eigenlijk al voor zich, in het boek vindt natuurlijk een van Nederlands grootste waterrampen plaats. Dat is op zich zelf al een heel erg schokkende gebeurtenis. In detail werd beschreven hoe beangstigend het wel niet geweest moet zijn om te zien dat het water steeds hoger komt, en dat je weet dat geliefden of familieleden verdronken zijn. Ook weet je niet of je het zelf wel gaat overleven. En je weet al helemaal niet, of er ook maar iemand weet dat er op dit moment, diep in de nacht, mensen weten dat er zich een hele grote ramp plaats vindt in het zuidwesten van Nederland. Of er iemand is die je komt redden weet je dus ook niet. Maar dat was niet het enige wat er gebeurde in het boek. De hoofdpersoon werd zwanger zonder dat zij getrouwd was met de vader, in 1953 was dit natuurlijk een van de ergste dingen die je kon overkomen. Ze werd verstoten door haar ouders, en vooral haar vader. In heel het dorp werd ze nagekeken. Ook dit was een schokkende gebeurtenis. Deze twee gebeurtenissen riepen veel gevoelens bij me op. Ik kon niet begrijpen waarom je niet meer tegen je dochter zou praten door deze reden. Als dat nu gebeurt, is het niet erg, eigenlijk let niemand daarop. Daarom vond ik het ook echt heel erg voor Julia, ze werd overal in het dorp vreemd aangestaard, en zelfs haar eigen familie praatte niet meer tegen haar. En alsof dit voor haar nog niet erg genoeg was ging haar vriend er zomaar zonder iets zeggen vandoor en stond ze er helemaal alleen voor. In het deel in het boek waarin je las hoe de ramp binnen een uur heel je leefomgeving kapotmaakte, kreeg ik erg veel medelijden met haar. Vooral ook omdat ze eigenlijk helemaal niemand meer over hield.
De personen van het boek vind ik levensecht, dat komt ook omdat ze als mensen handelen en het een echt gebeurde ramp is. De personen in het boek zou je zo op straat tegen kunnen komen, alleen hadden ze in 1953 natuurlijk andere normen en waarden dan nu. Toen was het nog niet normaal om een kind te krijgen als je nog niet getrouwd was, dat kan nu wel gewoon. Dit geeft wel aan dat de personen levensecht zijn voor in de tijd waarin ze leven. Ook zijn de hoofdpersonen levensecht omdat ze ieder hun eigen karakter hebben, hierdoor kun je ook goed inleven in een persoon. Je kunt je inbeelden wat zijn of haar manier van denken is, en je mening daarbij vormen. Je voelt ook echt met de personen mee, als je hoort dat Julia verstoten wordt door haar familie leef je met haar mee. Ik vind het ook handig dat het boek uit verschillende perspectieven wordt verteld, in het ene hoofdstuk wordt bijvoorbeeld hoe Julia het ziet (vanuit Julia) en in een ander hoofdstuk weer vanuit een ander persoon. Dit vind ik erg fijn om te lezen.
Het boek was redelijk dik, maar door de goede schrijfstijl van de schrijver las het vrij vlot, ook kwam dat omdat het een erg spannend boek was. Maar het was vooral erg goed en begrijpelijk geschreven. Natuurlijk zaten er wel stukken in die je even een paar keer over moest lezen om het te snappen maar over het algemeen kwam ik er goed doorheen. Waarschijnlijk heeft het onderwerp van het boek hier ook invloed op gehad. Ook vond ik het erg fijn dat het boek verschillende vertelperspectieven had. Daarin werd ongeveer per hoofdstuk van gewisseld, de ene keer werd dus het verhaal verteld vanuit de ene persoon en de andere keer vanuit weer een ander persoon. Dit was vooral fijn omdat je dan ook vanuit een ander persoon kon meemaken. Gelukkig bleef het wel duidelijk, dat kwam omdat alle verhaallijnen wel wat met elkaar te maken hadden. Hierdoor kreeg je toch een duidelijk beeld van wat er gebeurde. Soms was het alleen aan het begin van een hoofdstuk wel lastig om te bepalen uit wie het verhaal verteld werd, er werden dan niet echt duidelijke aanwijzingen gegeven om te bepalen uit welk persoon het geschreven wordt. Maar na een bladzijde werd dat uiteindelijk wel duidelijk.
In het boek kwamen wel wat moeilijke woorden voor, meestal kon je uit de context dan wel opmaken wat voor betekenis het woord had. Soms zaten er ook woorden in die nu niet meer gebruikt worden, dat komt omdat verhaal zich afspeelt in 1953. Dat is soms ook wel lastig. Omdat je die woorden niet echt kent. De zinsopbouw van het boek was wel goed te volgen vond ik, er zaten natuurlijk wel een aantal lastige zinnen in, maar na een paar keer lezen kon ik wel begrijpen wat er mee bedoeld werd. In het boek kwamen erg veel dialogen voor, ik vond dat de dialogen heel helder beschreven werden. Je kon het gesprek heel duidelijk volgen ook al stonden de gedachten van de ik-persoon er soms tussendoor. De gesprekken tussen twee of meerdere personen waren dus goed te volgen.
Deel 2
| Beknopte verhaalanalyse en beoordeling | |
| Titel: 1953 Auteur: Rik Launspach Verschijningsjaar: 2009 | |
| Subject | Uitwerking |
| Inhoud | Joost van Ven had jaren geleden al ontdekt dat de dijken bij Zeeland nooit sterk genoeg waren voor een grote storm, maar er wordt niet naar zijn rapporten gekeken. In 1952 wordt er weer onderzoek naar gedaan door Joost. Julia die in Oostennabije woont, krijgt verkering met Diewer en wordt ongewenst zwanger, omdat ze niet getrouwd is wordt ze verstoten door haar familie, Diewer verdwijnt spoorloos. Als Julia bevallen is en ze weer thuiskomt, vindt er die avond een vreselijke ramp plaats. De watersnoodramp die door Joost al voorspeld is. Hierbij verliest Julia haar familie. De volgende dag wordt ze gered door Rutus, een jongen die in dienst is bij het leger. Samen met hem gaat ze op zoek naar Ernst haar zoon die ze kwijt is geraakt tijdens de ramp. |
| Thema | - Nooit opgeven, ook niet na een verschrikkelijke gebeurtenis - Altijd doen wat je zelf wilt, niet wat anderen willen dat je doet. |
| Motieven | - Angst - Liefde - Normen en waarden - Vriendschap - onmacht |
| Personen | Julia: Ze wil het liefst ver weg van Zeeland gaan wonen, maar als ze verkering met Diewer krijgt weet ze dat niet zeker meer. Dan wordt ze zwanger, ze wordt verstoten door haar familie en krijgt te maken met de watersnoodramp. Hierbij verliest ze haar ouders en zus. Samen met Rutus begint ze een zoektocht naar haar zoon Ernst. Rutus: Na zijn stage bij Waterstaat moet hij verplicht in dienst. Als de watersnoodramp heeft plaats gevonden redt hij Julia uit het water, samen met haar gaat hij op zoek naar haar zoon Ernst. Joost van Ven: Hij is een hoofdingenieur bij Rijkswaterstaat, hierbij heeft hij al eerder onderzoek gedaan naar de dijken in Zeeland die veel te laag zijn voor heftige stormen, alleen niemand lijkt hem te begrijpen en al zijn plannen worden afgewezen. Als de watersnoodramp plaatsvindt redt hij de provincie Zuid-Holland van overstroming. Regina: De zus van Minke. Haar baby Koen is overleden, na een erg zware zwangerschap. Als tijdens de watersnoodramp een baby wordt gevonden doet ze net alsof dit haar zoon is, alleen eigenlijk is het Ernst de zoon van Julia. Minke: Eigenaresse van Worighsant, een hotel in Oostennabije, samen met haar man Guus. Julia werkt in dit hotel. Ook wordt iedereen hier opgevangen na de watersnoodramp. |
| Historische tijd en ruimte | periodes: - Vanaf april 1952 - begin februari 1953 - november 1971 Plaatsen/gebieden: -Oostennabije - de rest van Zeeland - Zuid-Holland |
| Titelverklaring onderschrift | 1953 staat voor het jaar waarin de watersnoodramp in zuidwest Nederland plaatsvond. In dit boek wordt een verhaal beschreven van een meisje uit zeeland en hoe ze deze ramp meemaakt, met allemaal andere gebeurtenissen eromheen. Dit vindt plaats in 1953. |
| Verteller | Er wordt verteld in de 3e persoon. Er wordt vanuit 4 verschillende personen (dus perspectieven) verteld: door Julia, Joost Rutus en Regina. |
| Genre | Roman |
| spanning | - De ongewenste zwangerschap van Julia - Tijdens de waternoodramp - Hoe Joost Van Ven heel de provincie Zuid-Holland redt van overstroming. - Hoe Julia haar zoon Ernst zoekt samen met Rutus |
| Stijl | Goed en vlot geschreven, er wordt vooral goed in detail beschreven en veel medelijden gewekt. |
| Waardering in recensies | Er waren vooral lovende recensies. |
| Persoonlijke waardering | Ik vind het een erg mooi verhaal, en goed geschreven ik geef een 8,3 als waardering |
