Leesverslag 1 "Lange Dagen" Pia de Jong

Nederlands Leesverslag 1 

Verwerkingsopdracht  1

Ik heb voor dit leesverslag het boek ‘lange dagen’ van Pia de Jong gelezen.  Ik vond het een best wel interessant boek, vooral omdat het over een onderwerp gaat waar ik nog niet heel veel van wist.

In het begin vond ik dat er niet veel spanning in het verhaal zat, maar hoe verder ik las hoe spannender het werd. Als schrijver zou ik eerder in het boek wat spanning aangebracht hebben, omdat je dan in het begin meer de neiging hebt om door te lezen. In het boek wordt voor mijn gevoel ook erg lang verteld over de voorbereidingen van de reis die ze gaan maken.  Dit stuk zou ik als schrijver een beetje ingekort hebben, omdat het veelal over het zelfde gaat en er eigenlijk niets bijzonders gebeurt. Natuurlijk moet er wel wat over gezegd worden maar niet zo veel als  nu, als dat korter was geweest denk ik dat het wat leuker voor de lezer is. De reis zelf vond ik wel erg leuk om te lezen. Alleen vond ik het een beetje jammer dat er in het laatste hoofdstuk niet echt een goede afronding kwam.  Er bleven nog een aantal dingen open.

In het boek kwamen veel gebeurtenissen voor die allemaal te maken hadden met één centrale gebeurtenis: de reis naar Lapland. Maar de hoeveelheid gebeurtenissen was niet te veel, want tussen de gebeurtenissen door kwamen ook wel stukjes met de gedachten en gevoelens  van de hoofdpersoon, eva, hierin beschreef ze wat ze van al deze gebeurtenissen vond en hoe ze tegen de reis aankeek. Ik vond dat hier een goede afwisseling in zat, want wanneer er iets gebeurde  kreeg je ook meteen te horen wat Eva hier van dacht. Eigenlijk was dus de reis in Lapland de centrale gebeurtenis van het boek, maar omdat er ook veel over de gedachten van de hoofdpersoon geschreven werd ging het niet altijd over de reis. Het ging dus ook over andere dingen in het leven van Eva en dat maakte het boek erg leuk om te lezen.

De personen die voorkwamen in het boek waren erg levensecht.  Het waren gewone mensen die je ook zo op straat tegen zou kunnen komen. Ze deden dingen die een normaal persoon ook zou doen. Ze hadden allemaal een eigen karakter en veranderden in de loop van het verhaal. Het zijn dus levensechte personen. Ik kon me erg goed inleven in de hoofdpersoon. Dit was vooral zo, omdat ik snapte waarom ze zo dacht. De hoofdpersoon is ook maar een jaar jonger dan ik ben, daarom is het denk ik ook makkelijker om je in te leven. Ik snapte ook de keuzes die ze maakte en de gevoelens die ze had goed, ik zou zelf denk ik ook niet op de grond willen slapen in een vreemd land waar allemaal gevaarlijke dieren leven en liever op het strand liggen in Zuid-Frankrijk. Ik kon me dus goed inleven in het boek. Dat maakte het boek ook leuker om te lezen.

Het boek begon pas spannend te worden toen ze begonnen met de reis naar Lapland. Tijdens de reis gebeurden er allemaal spannende dingen, zoals dat ze verdwaalden op de toendra en ze dagen lang rondliepen zonder dat ze wisten waar ze waren. Ik denk dat dit spannende deel wel op het juiste moment kwam, omdat het een beetje in het midden was en je hierdoor tot het einde wilde doorlezen of ze nog wel terug kwamen. Net op het moment dat je dacht dat er niks zou gebeuren, kwamen ze erachter dat het kompas het niet meer deed en dat ze dus verdwaald waren. Ik vond het spannende moment dus goed gekozen. Maar toen ze weer eenmaal thuis waren vond ik het eind een beetje jammer, omdat Axel tijdens de reis was weggegaan, weet je nog steeds niet wat er met hem gebeurd was dat vind ik wel jammer vooral omdat het einde dus eigenlijk nog een beetje open ligt.

Maar ik vind wel dat de schrijfster in het einde goed terugkomt op dingen die eerder in het boek zijn verteld. In het begin vroeg Eva zich af wanneer ze de namen van haar oude klasgenoten zou vergeten en of ze dat erg zou vinden, aan het eind van het boek wordt duidelijk dat dit haar nu niet zo veel meer kan schelen. Ik vind dat erg goed gedaan en ook mooi dat de schrijfster dat als één van de laaste zinnen zegt. Dat maakt dan ook wel weer dat ik het einde toch wel mooi vind. 

Het taalgebruik in het boek vond ik niet erg lastig om te lezen, af en toe zaten er wel stukjes bij die je een paar keer over moest lezen voordat je ze snapte. Maar ik denk dat je bij de meeste boeken wel eens een stukje twee keer moet lezen voor je het snapt. Er zaten ook wel een paar lastige woorden in het boek, maar daarvan kon je al snel de betekenis uit de context halen. De dialogen die het boek voorkwamen vond ik wel natuurlijk weergeven. Zo zou een echt gesprek tussen mensen er ook uit kunnen zien. Alleen vond ik wel dat de woorden die de hoofdpersoon gebruikte niet echt pasten bij haar leeftijd. Ze was veertien in het boek, maar ze gebruikte soms woorden die een veertienjarige niet snel zou gebruiken. Dat was in het begin wel raar, maar na een paar hoofdstukken raakte ik er wel aan gewend.

Beknopte verhaalanalyse en beoordeling
Titel: Lange Dagen Auteur: Pia de Jong Verschijningsjaar: 2008
Subject	Uitwerking
Inhoud	Eva’s vader wilt in de zomervakantie een tocht maken door Lapland. Niet zomaar een tocht, maar een gevaarlijke tocht over de toendra. Ze heen alleen allemaal een rugzak met de spullen die ze echt nodig hebben en ze moeten met een kompas de weg zien te vinden. Ook slapen ze gewoon op de grond, met alleen een slaapzak en een matje. Haar broer, haar moeder, Axel en de hond gaan ook mee.
Thema	- overleven met de dingen die je hebt  - vertrouwen  - reizen
Motieven	- Reizen      - angst      - overleven
Personen	Eva: meisje van veertien jaar, groot doorzettingsvermogen, kan het goed vinden met haar twee jaar oudere broer Steven. Steven: zestien jaar, houdt van tekenen, kan het goed vinden met zijn zusje Eva, en is niet erg sterk. Vader: is voor biologisch eten en vind dat een man sterk moet zijn en een groot doorzettingsvermogen moet hebben. Is de leider van de reis. Moeder: gehoorzaamd aan haar man en vind haar gezin heel belangrijk. Axel: vader beschouwt hem eigenlijk als een soort tweede zoon, is heel sterk, heeft een groot doorzettingsvermogen en is een goede leider.
Historische tijd en ruimte	Het is niet echt duidelijk ik welke tijd het zich afspeelt. Waarschijnlijk ergens in een jaar tussen 1970 en 1980.       Het speelt zich af op twee plaatsen:      - Ergens in Nederland (waarschijnlijk Amsterdam)      - In Lapland
Titelverklaring Onderschrift	In de zomer blijft het bij de poolcirkel de hele dag licht vandaar de naam ‘lange dagen’. Omdat het er eigenlijk niet donker wordt. Het boek heeft geen onderschrift .
Verteller (perspectief)	Ik persoon: Eva
Genre	Avonturenroman
Spanning	- dat ze verdwalen op de toendra. - wanneer Eva ziek wordt.
Stijl	Een verhaal dat vlot is verteld.
Waardering in recensies	De meeste critici waren lovend.
Persoonlijke waardering	Ik vond het best een leuk boek, ik geef het een 7.

 

Leesautobiografie

Leesautobiografie Marsha Killian 4c 

Tegenwoordig lees ik niet meer zo veel als vroeger. Ik probeer af en toe nog wel een boek te lezen, maar meestal komt het er gewoon niet meer van.  

 Toch heb ik nog aardig wat boeken gelezen.  Er zijn er dan ook wel een paar die indruk op mij gemaakt hebben, alleen zijn dit niet echt literaire boeken.  Ik weet nog dat ik op de basisschool de boeken van Nancy Drew erg leuk vond. Dit is een serie geschreven door Carolyn Keene. Wat ik er zo leuk aan vond weet ik niet meer, maar ik weet wel dat ik ze rond groep 6 en 7 wel een stuk of  6 keer gelezen heb. En ik heb er volgens mij toen ook nog een ‘boekbespreking’ over gehouden, omdat ik ze zo leuk vond. Een ander boek wat indruk op mij gemaakt heeft is Deadline van Rachel Ward. Ik heb dit in de tweede klas gelezen en ik vond het erg mooi, vooral omdat het eind niet zo standaard is. 

Het is dus geen ‘happy end ' zoals bij veel boeken wel het geval is, het loopt dus anders af dan je gedacht had en dat vind ik er erg mooi aan. Het was van het begin af aan spannend  en je kon goed meeleven met de hoofdpersoon. Toen ik er eenmaal in begonnen was wilde ik het ook meteen uit hebben. Dit boek is niet echt literatuur, maar het heeft toen wel indruk op mij gemaakt.

kaft van het boek deadline

 Als ik een boek lees dan doe ik dat meestal ’s avonds in mijn bed, voordat ik ga slapen. Dat deed ik vroeger al en nu nog steeds wanneer ik er tijd voor heb. Als ik op vakantie ben lees veel meer dan ik normaal doe, ik lees dan het liefst aan het strand of in een hangmat in de zon. Ik kies een boek niet echt uit op een genre, want ik heb niet echt een voorkeur voor één bepaald genre. Ik lees ook dan ook een beetje alles door elkaar, omdat het anders zo saai wordt als je telkens maar weer een boek leest dat het zelfde genre heeft. Fantasy boeken over  rare wezens en draken zou ik niet snel lezen. Dat soort verhalen interesseren mij niet echt. Dit soort verhalen zou ik ook nooit uitkiezen om te gaan lezen, want ik vind het altijd allemaal zo nep overkomen. Ik vind dat een verhaal wel een beetje spanning moet hebben. Ik vind thrillers dan ook leuk om te lezen. Sommige thrillers zijn wat ingewikkelder en daarvoor moet je beter je best doen om het te begrijpen, maar dat vind ik juist wel leuk. Ook vind ik verhalen over liefde en vriendschap leuk om te lezen. Dat is een totaal ander genre dan thrillers maar ik vind het beide leuk. De dikte van een boek maakt mij ook niet zoveel uit als het mij maar aanspreekt, alleen zou ik toch sneller gaan voor een boek met 250 bladzijden dan voor een boek met 800 bladzijden.  Als ik naar de lijst met kenmerken van de leesniveaus kijk, schat ik mezelf in tussen leesniveau 2 en 3. Leesniveau 1 valt voor mij al af omdat een van de kenmerken is dat je niet van lezen houdt en dat is bij mij niet het geval. Leesniveau 2 komt al dichter bij omdat er staat dat je al enige leeservaring hebt en dat klopt wel , alleen er staat ook dat je afhaakt als het je te moeilijk of te vreemd lijkt. Dit kenmerk past niet echt bij mij , want ik denk dat ik wel door zou lezen. En er staat ook bij dat je leest om jezelf en het eigen wereldbeeld te herkennen, dat hoeft van mij niet. Ik vind het wel leuk om een boek te lezen dat niet over mijn wereldbeeld gaat. Maar als ik bij de kenmerken van leesniveau 3 kijk zie ik staan dat de lezer al enige ervaring heeft met literatuur voor volwassenen, dat is bij mij niet het geval. Maar ik ben wel een (redelijk) gemotiveerde lezer en ik sta open en ben nieuwsgierig naar de wereld en het leven van anderen. Dus ik schat mijn niveau in tussen de 2 en de 3. Boeken lezen voor de lijst vind ik niet erg, ik vind lezen best wel leuk om te doen. En je zolang ik een boek mag lezen dat mij aanspreekt lijkt het me best wel leuk. Zo krijg ik ook meer motivatie om weer te gaan lezen en zal ik denk ik ook weer meer gaan lezen. Ik vind het ook best wel leuk dat het in de vorm een blog geplaatst moet worden, dat is weer wat anders. Misschien hebben andere  leerlingen een boek gelezen dat mij leuk lijkt en ga ik dat boek ook lezen. Kortom lezen voor de lijst vind ik niet erg om te doen.